بررسی شعر «یادداشتهای درد جاودانگی» قیصر امین‌پور بر اساس نظریّة نقش‌گرایی هلیدی

نظریّة مایکل هلیدی یکی از گرایش‌های نظریّة نقش‌گراست که بر دو مفهومبنیادیننظامو نقش استوار است. در این نظریّه، هلیدی از وجوه مختلفی به متن می‌نگرد. او در تمام بخش‌های نظریّة خود به بافت و معنای درون‌متنی و برون‌متنی توجّه ویژه دارد. بر همین اساس، برای اجزای مختلف کلام، فرانقش‌های سه‌گانة اندیشگانی/ تجربی، میان‌فردی و متنی قائل است. همچنین هلیدی به دلیل اهمیّتی که برای بافت بیرونی کلام قائل است، بر نقش اجتماعی زبان تأکید دارد و آن را پدیده‌ای کاملاً اجتماعی می‌شمارد. در این پژوهش، شعرِ «یادداشت‌های درد جاودانگی (یادداشت‌های گم‌شده)» سرودة قیصر امین‌پور بر اساس نظریّة هلیدی بررسی می‌شود. در این شعر، شاعر مضمون و دغدغه‌ای انتزاعی و کاملاً ذهنی را با استفاده از فرایندهای مادّی و فیزیکی زبان به صورت محسوس برای مخاطب بیان می‌کند. او با ذکر دغدغه‌های روزمرّة زندگی امروزی، سعی دارد ذهن مخاطب را به دغدغه‏ای کلان و جدّی‏تر معطوف کند که احتمالاً به دلیل اشتغال ذهنش به امور جاری، از آن غافل است.